Op 5 april ontvingen wij het trieste bericht dat onze voorzitter, Henk Gaasbeek, is overleden.

Hoewel wij allen op de hoogte waren van het ernstige verloop van zijn ziekte is het toch een hele schok te voelen dat zijn heengaan nu echt realiteit is geworden. Allereerst wensen wij zijn familie en vrienden heel veel sterkte om dit grote gemis te dragen.

Als vereniging gedenken hem als een hele goede voorzitter en we zullen hem erg gaan missen als een gedreven en plezierige stimulator van onze vereniging. Ons clublid Jan Dijkstra kent Henk Gaasbeek al sinds de jaren 90 als mede-clublid en mede-bestuurslid van HZP. Van hem kwam onderstaand schrijven, dat Henk heel treffend weergeeft.


Henk was een plezierige, opgewekte man die met veel inzet meer dan twintig jaar onze schaakclub heeft geleid.

Hij stond open voor ieders mening en behandelde elk lid met respect.

Op losse humoristische wijze maar toch ook zeer gedreven oefende hij zijn voorzitterschap uit.

Binnen het bestuur was hij loyaal naar elk lid.

Hij liet je niet vallen. Je kon op hem rekenen.

Hij was altijd bereid om in het eerste team in te vallen. Ook wilde hij dan altijd wel rijden.

Hij was een intuïtieve schaker die met soms zeer verrassende oplossingen kwam.

Ik mocht graag tegen hem schaken omdat hij altijd voor de aanval koos en risico’s durfde te nemen.

Hij ging voor een mooie partij schaak.

Of je  nou tegen hem verloor of won, altijd ging je met een goed gevoel weer naar huis. Hij had je een mooie schaakavond bezorgd.    

Als we gingen vergaderen in zijn fotozaak dan vielen mij de mooie foto’s op.

Als hij iemand fotografeerde dan wilde hij dat het beeld dat hij voor ogen had in de foto tot uitdrukking moest komen. Hij rustte niet eerder voor hij dat beeld goed had  vastgelegd en het aan zijn hoge eisen beantwoordde.

Er zijn mensen die een “echte Henk Gaasbeek” aan de muur wilden hebben hangen.

Hij kende de top fotografen in Nederland en herkende meteen hun foto’s .

Ik heb de indruk gekregen dat hij in dat selecte rijtje thuishoorde.

Die passie die hij voor zijn werk had zag je ook terug in zijn voorzitterschap, zijn begeleiding van de jeugd, het onbezoldigde lesgeven op scholen aan jonge kinderen

en uiteraard in zijn spelplezier op het schaakbord.

 Ook had hij daarbij voordeel van zijn fotografisch geheugen.

Ik was zeer op hem gesteld als mens, voorzitter en schaker.

Jan Dijkstra